شب
روز
شروع به کار[ویرایش]
استیو مارتین – حدود ۱۹۷۷
در سال ۱۹۶۷، نامزد سابق مارتین، نینا گولدبلات با نشان دادن چند اثر استیو به مسئول نویسندگان محلی که خودش در آنجا بازی می‌کرد موفق شد یک کار برای استیو پیدا کند. مسئول نویسندگان از نوشته‌های استیو خوشش آمد و شخصاً دستمزد وی و سایر نویسنده‌ها را پرداخت می‌کرد. استیو به خاطر این آثارش در سن ۲۳ سالگی و در سال ۱۹۶۹ موفق به دریافت یک جایزه امی شد. اولین حضور نمایشی وی نیز در تلویزیون در سال ۱۹۶۹ و برای برنامه «نمایش استیو الن» اتفاق افتاد.
در دهه ۱۹۷۰ نیز وی حضور بسیار بیشتری در نمایش‌های کمدی داشت و در چندین نمایش کمدی مختلف دیگر ظاهر شد.
بازیگری در فیلم[ویرایش]
استیو طی مصاحبه‌ای اظهار کرد که نمایش کمدی فقط به شکل اتفاقی در زندگی‌اش روی داد و هدف اصلی وی بازیگری در فیلم بوده‌است.
اولین حضور وی در عرصه بازیگری و با نقشی چشمگیر، در یک فیلم کوتاه به نام نویسنده فراموشکار (محصول ۱۹۷۷) بوده. این فیلم کوتاه هفت دقیقه‌ای توسط استیو نوشته شده بود و بازیگران دیگری چون باک هنری و تری گار نیز در ان به ایفای نقش پرداخته بودند. این فیلم نامزد دریافت جایزه اسکار نیز شد. نقش‌آفرینی مهم بعدی وی در فیلم کلوپ باند قلب‌های تنهای گروهبان پپر بود که استیو در این فیلم چند آهنگ را نیز خواند.
مارتین در سال ۲۰۰۶ در فیلم پرفروش پلنگ صورتی بازی کرد. وی در این فیلم نقش کارگاه کلوزو را بازی می‌کرد و با ژان رنو هم‌بازی بود. در سال ۲۰۰۹ نیز در قسمت دوم این فیلم، پلنگ صورتی ۲ بازی کرد. فروش این دو فیلم روی هم حدود ۲۳۰ میلیون دلار می‌شود. آخرین فیلم وی نیز سال مهم محصول ۲۰۱۱ بود که در آن با جک بلک و اوون ویلسون هم‌بازی بود.
نویسندگی[ویرایش]
در سال ۱۹۹۳ مارتین اولین نمایش کامل خود را به نام پیکاسو در لاپا آژیل نوشت. نمایشنامهٔ وی اولین بار در منزلش و با حضور تام هنکس و کریس ساراندون اجرا شد. سپس از اکتبر همان سال تا ماه مهٔ سال بعد (۱۹۹۴) نمایشنامهٔ مارتین در تئاتری در شهر شیکاگو (ایالت ایلینوی) به نمایش درآمد و بعد از نمایش موفقیت‌آمیزش راه اجرای نمایشش برای شهرهای دیگر آمریکا همچون نیویورک، لس‌آنجلس و سایر شهرهای آمریکا هموارتر شد. در سال ۲۰۰۹ مدرسه‌ای در ایالت اورگن به‌دلیل اعتراض اولیای کودکان از نمایش این اثر استیو خودداری کرد.
در ۱۹۹۰ استیو مارتین چندین بار برای هفته‌نامهٔ نیویورکر مطالبی نوشت. در سال ۲۰۱۰ نیز رمان جدیدش به نام شیء زیبایی را منتشر کرد.
اجرا[ویرایش]
استیو مارتین اجرای مراسم هشتاد و دومین جوایز اسکار در سال ۲۰۱۰ را به همراه الک بالدوین بر عهده داشت. در سال ۲۰۰۵ نیز در سالروز یادبود دیزنی‌لند، استیو یکی کسانی بود که مراسم را میزبانی می‌کردند.
موسیقی[ویرایش]
مارتین برای اولین بار و در سن ۱۷ سالگی با بانجو موسیقی را شروع کرد.
